خانه توکلی یا خانه اجنه کجاست؟ خونه‌گردی (قسمت دوم)

آنچه گذشت: توی قسمت قبل که خانه تاریخی داروغه رو معرفی کردیم، بهتون گفتم که سه تا خونه دیگه هم هست که به این خونه نزدیکه و حیفه تا خیابون نواب برید و بقیه‌شو نبینید. یکی از این خونه‌ها که تقریبا با خانه داروغه همسایه است،‌ خانه تاریخی توکلی یا خانه اجنه است!

اسم این خونه انقدر جذابه که به نظرم بهتره پسوکی رو با توضیح همین قضیه شروع کنیم.

چرا خانه توکلی به خانه اجنه معروفه؟

خانه توکلی یکی از زیباترین خونه‌های قدیمی مشهده که امروز به اسم مکتب‌خانه هم شناخته می‌شه. موزه‌ای که توی این خونه‌ست هم مرتبط با همین اسم راه افتاده. طراحی داخلی خانه توکلی، قدمت ۱۸۰ ساله‌ش و همچنین متروکه موندنش برای سال‌ها باعث شده تا افسانه‌های ترسناکی در موردش شایع بشه. ولی واقعیت اینه که این حرف و حدیث‌ها همه به‌خاطر رفت‌وآمد کارتن‌خواب‌ها به این خونه در روزگاری که به حال خودش رها شده بود، شکل گرفته.

داستان خانه توکلی

اولین مالک خانه توکلی، تاجری به نام کشمشیان بود. کشمشیان همونطور که از فامیلش پیداست یکی از تجار معروف خشکبار در آن دوران بود و تا دوره پهلوی اول در این خانه اقامت داشت. بعد از فوتش، آقای توکلی خونه رو خرید و تبدیل به آخرین صاحب این خونه شد. الان هم این خونه رو به اسم همین آقا می‌شناسن. ولی با رفتن توکلی از این خونه، روزهای سیاهش شروع شد و برای سال‌ها متروکه باقی موند. اما بالاخره شهرداری این ساختمون رو خرید و سه سالی رو صرف مرمتش کرد. امروز هم درهای این خونه برای بازدید عموم بازه.

توصیف جزئیات خانه توکلی

از در چوبی نه چندان نونوار خونه که وارد بشید به اولین ویژگی منحصر به فرد این خونه پی می‌برید. سکوت و دنج بودن این خونه، به نظر من عجیب‌ترین خاصیت خانه توکلیه که راستش باعث می‌شه یکم اون افسانه‌ها باورپذیر بشن. بگذریم. درخت‌های بلند قامت، حوضچه گرد و زیبای وسط حیاط و باغچه‌های اطراف، اولین المان‌هایین که توی حیاط توجه رو به خودشون جلب می‌کنن. دیوارهای پر از نقش و نگارهای رنگی و با جزئیات و ظریف، از اون چیزهاست که آدم باید توی خونه‌گردی‌ها حسابی دل به دلشون بده. از حق نگذریم سکوتی که حاکمه، اصلا ترسناک نیست و بیشتر به آدم حس صمیمیت و آرامش می‌ده. حالا وقتشه تا توی طراحی نما، ایوون‌ها، کتیبه‌ها و ارسی‌های چوبی غرق بشیم و ازشون لذت ببریم.

و اما مکتب‌خانه توکلی

توی این خونه دوطبقه، اتاق‌های چوبی زیادی هست که توی چندتا از این اتاق‌ها فضای مکتب‌خونه‌های قدیمی بازسازی شده. توی مکتب‌خونه ملاباجی، مجسمه مومی زن‌هایی رو می‌بینیم که با لباس‌های محلی دور هم نشستن و مشغول درس خوندن هستن. مکتب‌خونه ملا هم در واقع فضای مکتب‌خونه‌های پسرونه رو به تصویر کشیده و توی یک قسمت دیگه از خونه هم نمی‌دونم دقیقا چرا ولی نحوه فلک زدن توی مکتب‌خونه‌ها قابل رویته!