سوباتان، بهشت ایران؛ سفر به جذاب‌ترین ییلاق ایران
ییلاق‌های شمال نه تنها بهترین گزینه برای فرار از گرمای بهار و تابستونه، بلکه می‌تونه یکی از جذاب‌ترین سفرهاتون باشه، به شرط اینکه یکی از بکرترین و بهشتی‌ترین ییلاق‌های شمالی یعنی سوباتان رو برای مقصد انتخاب کنید.
سوباتان بدون اغراق یکی از زیباترین و سرسبزترین ییلاق‌های استان گیلانه که در فصل بهار و تابستون مقصد خیلی از گردشگرهاست. سوباتان مجموعه‌ای از هوای پاک و تازه، چمن‌زارهای سرسبز، دشت‌های پر از گل، آبشارهای بلند، رودخونه‌های پرآب، چشمه‌های گوارا، جنگل‌های انبوه و فضای جذاب روستاییه و در توصیف یک کلمه‌ای این روستا می‌شه گفت بهشت خالصه. باهامون همراه بشید تا در این مطلب شما رو به یکی از بهشتی‌ترین مکان‌های روی زمین ببریم.
سفر به سوباتان
سوباتان، روستای بسیار زیباییه که در استان سرسبز گیلان و در ۳۶ کیلومتری شهرستان تالش قرار داره. این روستا در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریاست و این باعث شده سوباتان تابستون‌های خنک و دلچسبی داشته باشه. از سوباتان به هر طرف که برید، منظره‌های شگفت‌انگیز چشماتون رو پر می‌کنه. این روستای رویایی، از سمت غرب به دریاچه زیبای نئور و ارتفاعات اردبیل و از سمت شرق به جنگل‌های سرسبز و انبوه تالش میرسه. اگه از روستا به سمت شمال برین رودخونه خروشان لیسار رو می‌بینین و اگه به سمت جنوب برین، مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان جلوی چشمتونه.
دیدنی‌های سوباتان
بهشت تالش و گیلان، چشم‌اندازهایی داره که می‌تونن نفس شما رو توی سینه‌تون حبس کنن، منظره‌هایی که فقط در فیلم‌های سینمایی خارجی دیدید. وقتی وارد روستا می‌شید اولین چیزی که می‌بینید، دشت‌های پر از گلهای شقایق وحشیه. در سمت دیگه چمن‌زارهای سرسبز و بی‌نظیری رو می‌بینید که بین اون‌ها کلبه‌های چوبی کوچیک و رنگی پراکنده‌ان. این کلبه‌ها از جمله جذاب‌ترین بخش‌های سفر به سوباتان هستن. چشم‌هاتون رو ببندید و سعی کنید کلبه‌های چوبی ساخته شده از چوب بلوط بین مراتع سرسبز در حالی که دام‌های روستایی‌ها در گوشه و کنار مشغول چرا هستن رو تصور کنید. حالا به این رویای بی‌نظیر صدای جریان آب رودخونه، زنگوله گاو و گوسفندها و آواز پرنده‌های روستا رو هم اضافه کنید. اگه کمی بین تپه‌ها قدم بزنید این شانس رو دارید که گلهای از اسب‌های وحشی رو هم ببینید.
غذاهای خوشمزه سوباتان
همون‌طور که میدونید شمالی‌ها به غذاهای خوشمزه‌شون معروفن، استان‌های شمالی متنوع‌ترین و خوشمزه‌ترین غذاهای کشور رو دارن. و از حق نگذریم خوردن غذاهای محلی شمال ایران رو می‌شه یکی از جاذبه‌های سفر به این منطقه دونست. اهالی روستای سوباتان هم غذاهای سنتی خودشون رو دارن. در ادامه چند تا از غذاهای سوباتان رو با هم مرور می‌کنیم.
- کباب بره: اهالی سوباتان اکثرا دامدارن و همه‌شون گله گاو و گوسفند دارن و خب گوشت و لبنیات پای ثابت خیلی از غذاهاشونه. یکی از لذیذترین غذاهای محلی این منطقه، کباب بره است که از تیکه‌های تازه گوشت گوسفند تهیه می‌شه.
- سوجا دیله: یکی دیگه از غذاهای محلی سوباتان سوجا دیله‌ست که برای درست کردنش از گوشت پرچرب گوسفند استفاده می‌کنن. برای درست کردن این غذا گوشت رو تیکه‌تیکه می‌کنن و در روغن و کره محلی سرخ می‌کنن. بعد گوشت سرخ‌شده رو با ماست روی اجاق می‌ذارن تا خوب بپزه و بعد هم نوش جان!
- پنیر سرخ‌شده: پنیر سرخ‌شده که در زبون محلی بهش پِندیره ویسوج می‌گن، همون‌طور که از اسمش معلومه با پنیر درست می‌شه. برای درست کردن این غذا پنیر تازه رو بعد از جوشوندن، در روغن سرخ می‌کنن و در نهایت با برنج می‌خورن.
- قورتماج: این غذا از شیر تازه گوسفند و به روشی خاص درست می‌شه. برای درست کردن قورتماج اول چندتا سنگ تمیز رو روی آتیش می‌ذارن تا کاملا داغ بشه و بعد شیر تازه رو در کاسه‌ای مسی ریخته و سنگ‌های داغ‌شده رو می‌ذارن روش. شیر از گرمای سنگ جوش میاد و حالت ژله‌ای مانند پیدا می‌کنه. این غذا رو می‌شه با نون محلی نوش جون کرد.
- سیرجینه: سیرجینه از شیر، آرد برنج، تخم‌مرغ، شکر و زردچوبه درست می‌شه. برای درست کردن این غذا، مواد رو باهم ترکیب و در روغن داغ سرخ می‌کنن. سوباتانی‌ها سیرجینه را برای صبحونه می‌خورن.
جاذبه‌های طبیعی اطراف روستا
داستان سوباتان تازه شروع شده، به غیر از چشم‌اندازها و منظره‌های عالی، جاذبه‌های دیگه‌ای هم نیز اطراف این روستا وجود داره که پیشنهاد می‌کنیم حالا که تا سوباتان رفتید اون‌ها رو هم تو برنامه‌تون بذارید.
دریاچه نئور
نئور، بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین استان گیلانه که در فاصله ۱۹ کیلومتری از روستای سوباتان قرار داره. این دریاچه از لحاظ زیست‌محیطی خیلی باارزشه و محل زندگی گونه‌های مختلفی پرنده‌های مهاجره.
آبشار ورزان
آبشار ورزان یکی از زیباترین آبشارهای استان گیلانه که فقط چهار کیلومتر با سوباتان فاصله داره. آب این آبشار یکی از شاخه‌های اصلی رودخونه لیساره که از بالای صخره‌ها به سمت پایین جاری می‌شه و چشم‌انداز بی‌نظیری ایجاد می‌کنه.
پارک طبیعی آلچاق
در بخش غربی جنگل‌های لیسار، یک پارک طبیعی به نام آلچاق وجود داره که توی اون درختچه‌های میوه‌های رنگارنگی مثل آلوچه، سیب کال، گلابی جنگلی، ازگیل کوهی، زالزالک و … است. مردم محلی از آلوچه‌های این پارک برای درست کردن رب و لواشک استفاده می‌کنن.
قوری دره
قوری دره اسم گورستان ۷ هزار ساله‌ایه که گورهای سنگی بزرگی داره. این گورستان در بخش انتهایی روستای سوباتانه.
چمن‌زار بیده پشت
چمن‌زار بزرگ و زیبایی بالای تپه‌های سوباتان هست که محل چرای گوسفندها و دویدن اسب‌های وحشیه. وقتی بالای این چمن‌زار وایسین، سوباتان و طبیعت اطرافش زیر پاتونه. اهالی منطقه از این مکان برای برگزاری جشن‌ها و ورزش‌های محلی استفاده می‌کنن.
امکانات ییلاق سوباتان
سوباتان روستای توریستی محسوب می‌شه و امکانات خوبی هم داره. در ادامه نگاهی داریم به امکانات این روستای زیبا و توریستی.
- آب آشامیدنی: روستای سوباتان آب آشامیدنی لوله‌کشی داره، بنابراین نگران آب خوردن نباشید.
- اقامت‌گاه: برای اقامت در سوباتان، انتخاب‌های زیادی دارید که بهترینش خونه‌های روستایی اهالی منطقه است. البته یادتون باشه خونه‌های روستایی گاز ندارن و برقشون هم با موتور برق تامین می‌شه. مسافرخونه‌های روستا هم گزینه بعدیه که می‌تونید ازشون استفاده کنید. اگه اهل کمپینگ باشید هم می‌تونید وسایل لازم رو بیارید و یک گوشه از روستا اتراق کنید.
- بازارچه: اگه از اون دست پسوکی‌هایی هستید که بعد هر سفر باید سوغاتی بخرن، می‌تونید به بازارچه سوباتان سر بزنید و انواع صنایع دستی این منطقه رو بخرید، به غیر از این غذاخوری‌هایی هم در این بازارچه هست که غذاهای محلی و سنتی سوباتان رو می‌فروشه.
بهترین فصل برای سفر
همون‌طور که قبلا هم گفتیم سوباتان یک روستای ییلاقیه، بنابراین تابستون‌هایی سرد و زمستون‌هایی خیلی سردتری داره. در نتیجه اگه قصد سوباتان کردید باید از اواسط اریبهشت‌ماه تا اواسط پاییز برید.
اگه اریبهشت و خرداد برید سوباتان، شانس این رو دارین که دشت‌های پر از شقایق و گلهای وحشی رو هم ببینید، تابستون‌ها هم آب‌وهوای بی‌نظیر روستا، گردشگرای زیادی رو به این منطقه می‌کشونه ولی زمستون انقدر این منطقه سرده که کاملا خالی از سکنه‌ست.
مسیرهای دسترسی به ییلاق سوباتان
راه‌های رسیدن به بهشت سوباتان زیاده، اگه با ماشین شخصی می‌رید، هرجای ایران که باشید باید اول خودتون رو به رشت برسونید. از رشت تا تالش یک ساعت و نیم راهه. از اونجا مسیرهای متفاوتی وجود دارن.
مسیر اول: تالش رو به سمت منطقه آق اولر ادامه بدید. مسیر تالش تا آق اولر یک جاده آسفالت ۳۵ کیلومتریه، بعد از منطقه تاریخی آق اولر تا سوباتان، ۱۲ کیلومتر جاده خاکیه که با ماشین معمولی مسیر یکم سختیه. برای همین بهتره ماشین‌تون رو همینجا پارک کنین و با نیسان‌های محلی خودتون رو به سوباتان برسونید ولی اگه ماشین‌تون کمک‌دار و شاسی‌بلنده مشکلی توی این مسیر براتون پیش نمیاد.
مسیر دوم: این مسیر هم شما رو از تالش به سمت سوباتان می‌بره ولی برای ماشین شخصی مسیر سختیه، این مسیر ۴۳ کیلومتره که فقط حدود ۱۵ کیلومترش آسفالته. این‌جا مسیر رو از تالش به سمت سه‌راهی کیش دیبی ادامه بدید و از اونجا به روستای رزه و در نهایت سوباتان برید. اگه اهل کو‌ه‌نوردی هستید می‌تونید تا لیسار با ماشین شخصی برید و بعد، از جاده قدیمی برید. این مسیر یک جاده مال‌رو ۲۰ کیلومتریه که پیاده حدود ۱۰ ساعت طول می‌کشه و چون مسیر سختیه اگه حرفه‌ای نیستید، این مسیر رو فراموش کنید.
مسیر سوم: اگه از سمت اردبیل می‌رید سوباتان، در فاصله ۳۵ کیلومتری جاده اردبیل-خلخال، به یک سه‌راهی می‌رسید که مسیر دریاچه نئوره. مسیر رو به سمت شرق ادامه بدید تا بعد از ۱۰ کیلومتر به روستای عباس‌آباد برسید. از اونجا ۸ کیلومتر تا دریاچه نئور و بعد ۱۸ کیلومتر تا روستای سوباتان فاصله است. جاده دریاچه تا روستا خاکیه، ولی می‌تونید با ماشین مسیر رو برید اما بیشتر گردشگرها ترجیح می‌دن این مسیر رو پیاده برن تا از مسیر هم لذت ببرن.
خب پسوکی تا سوباتان تموم شد. شما هم اگه به این بهشت بی‌نظیر رفتید تجربیات‌تون رو با ما به اشتراک بذارید.
مطالب مرتبط
برای این نوشته 0 نظر ثبت شده است